BACK FROM THE DEAD

Fuckkkkkkk …

O arkamda duyduğum ses motoruma bodoslama bir arabanın girmesi olmalı…

Tutabilir miyim acaba yolda ???

Sonrası film şeridi bariyerlere motorla beraber yerde sürüklenirken …

Hayatın ne kadar pamuk ipliğine bağlı olduğunu bilsek de bu tarz bir deneyim sanırım her ruh için fazlasıyla yorucu. Kazanın detayları ile sizi boğmaya niyetim yok, yaşadığım ve önemli bir hasar almadığım için ne kadar şanslı olduğumu söylemem yeterli sanırım.

Bedenen hasar almamıştım ama ilk defa ruhum için aynı görüşte değilim. Post travma denilen kavramla işte böyle tanıştım. 1 hafta boyunca doktor, avukat, kontroller vs yi saymazsak yatıp uyumaktan başka bir şey istemedi canım. Vietnam dönüşü Amerikan askerleri gibiydim, bir level sonrası kafama kırmızı bandana bağlayıp I’m John Rambooooooo diye sokağa çıkmam olabilirdi. (Yok yok korkmayın yapmadım öyle bir şey, en azından şu ana kadar :) )

Peki nasıl çıktım bu saçma kafadan diye soruyorsanız, köklerime dönmem yeterli oldu. Geçtiğimiz Cumartesi bütün bu olaylardan sonra Beyoğlu’na gidip dostlarımla beraber vakit geçirmeye karar verdim. Ruhumu besleyen güzel bir süreç sonrası, önce dövmecime gidip içmeye karar vermem, akabinde 5 kişi 3 litre jack ve sayısız birayla taçlandırılan old school bir gece  ve sonunda bedenime kazınan “Back From The Dead” dövmesi …

Bu bir teşekkür yazısı o yüzden çok uzatmayacağım. Bu süreçte bir kez daha ne kadar çok arkadaşım ve beni seven insan olduğunu görüp, ölmememin ne kadar doğru bir karar olduğunu hissettiren hepinize teşekkürler.

Sonuç olarak “I’m back from the dead” and “so tell the girls that i’m back in town” …

Cheers  🍺