Cihazlar biz insanlara göre ne kadar basitler. O akıllı
dediğimiz telefonların kafası karıştığında ayarlara giriyoruz tek bir tuşa
basıyoruz ve hoooop herşey baştan ayarlanmış fabrika ayarlarına dönüveriyor.
Hali hazırda olan sorunlar yok olurken cihazın çalışması bile hızlanıyor. Oysa
ki akıllı bir telefonun kullandıkça performansının artıp daha bize uygun bir
hale gelmesini umut ediyor insan. Artificial intelligence farklı bir konu
elbette. Hepimiz izledik "Terminatör" serisini, her ne kadar robotlar hayatımızı
yok etmek için akıllansalar da kazanan insan oluyor sonunda. Kazanan mı o
tartışılır aslında. İnsanoğlunun kazanması genelde çok büyük bir yok ediş
anlamına geliyor. Bunun en basit örneği yaşanan savaşlar.
İki dünya savaşı yaşandı, ülkeler birbirini yedi ve sonunda
ne dedik “İnsanlık kazandı”. Sebepsiz yere öldürerek kazanmak bize özgü bir
davranış. Doğada canlılar birbirini öldürüyorsa ya canına kast edilmiştir ve
canlı kalma içgüdüsüdür onu buna iten ya da yemek yemesi gereklidir. Dur şuna
kıllık olsun diye birbirini öldüren insan ırkı harici bir varlık henüz yok
dünya üzerinde. Henüz diyorum çünkü
yukarıda işlediğimiz robotların dünyaya hakim olma riski uzun vadede
yabana atılmayacak kadar olası bir fantazi …
Konunun gidişatından da anlamınız lazım ki kafam karışık.
Yaklaşık 1 senedir yazmaya ara verdim. Bir dolu tatsız şey yaşandı hayatımda ve
maalesef benim bir fabrika ayarlarına dön düğmem yok. Acı çekerek, adına
olgunlaşma denilen bir süreçten geçiyorum. Hala şımarıklık yapıyorum, hala şen
şakrak bir insan imajı veriyorum ortamlarda ama bir şeyler eksik artık
hayatımda. Daha çok düşünüyorum adım atmadan, daha çok sorguluyorum
yaptıklarımı, yaşlanmasam da yaş alıyorum günden güne ve bunların hiçbiri çok
hoşuma gitmiyor. Evet bende istiyorum o sorumsuz gençlik yıllarıma döndürecek
bir fabrika ayarına dönüş düğmesi. Her başım sıkıştığında arkamda babamın
olduğunu ve götümü kurtaracağını bildiğim o güzel günlere dönmek.
Maalesef hayat acımasız bir katil ve bildiğini okuyor.
Sıralı ya da sırasız ölümler ile sevdiklerimizi elimizden, hayatımızdan alıp
götürüyor. Tarihin en acımasız ve soğuk kanlı tetikçisi de akıp geçen zaman oluyor hepimiz için.
Huzur içinde yat baba, mekanın cennet olsun.
